حوا

حوای قصّه های تو ام,غرق وسوسه
حوای قصّه های تو, اما نجیب تر

صد بار آمدم که بچینم گناه را
هر بار دست خالی من بی نصیب تر

زرتشت پیش آتش تو کم می اورد
اردی جهنمی شده ای و مهیب تر

دارم به چشم های تو ایمان میاورم
ای چشم هات از گل مریم صلیب تر

انگار با من و تو خدا قهر کرده است
تبعید می شویم به جایی عجیب تر

بین زمین, بهشت, جهنم معلقم
باران گرفته است و من مثل سیب,تر

یک روز رحم می کند آخر خدا به من
با یک دعای تازه ی امّن یجیب تر

نرگس کاظمی زاده